У Голлівуді з’явилась цікава тенденція: знімати фільми про музичну індустрію та її зірок. Спочатку Бредлі Купер здивував світ “Народженням зірки”, потім Брайан Сінгер та Декстер Флетчер на пару (а точніше по черзі) зняли “Богемну Рапсодію”. Трохи пізніше Декстер Флетчер дає життя “Рокетмену”. Прийшла черга Денні Бойла та Річарда Кертіса, які створили фентезійну музичну комедію “Вчора” про хлопця, що став відомми завдяки пісням легендарних The Beatles.
Насамперед, хочеться сказати, що дует режисера Бойла та сценариста Кертіса багатьох здивував. По-перше, Денні Бойл зазвичай знімає стрічки трохи іншого калібру. Якщо ви якимось чином назнайомі з цим ім’ям, то найлегендарніший героїнський фільм “На голці” або ж “Трайнспоттінг 1 та 2” - це фільм саме Бойла.
Також Денні подарував “Мільйонера з недрів”, “Джобса” з Фассбендером, “Пляж” з Дікапріо та багато інших безкомпромісних стрічок. Річард Кертіс же асоціюється з романтичними фільмами: “Бріджет Джонсон”, “Бойфренд з майбутнього”, “Справжнє кохання” та “Рок-хвил'”.
Якщо ж запитати, хто був головним у цьому дуеті, то подивившись фільм робиш висновок, що саме Кертіс. Взагалі трохи дивуєшься, коли бачиш ім’я Бойла у режисерах, а не самого Річарда. Тематика, сторітелінг, акторський склад та солодкий хеппі-енд скоріше притаманний Кертісу, але давайте з початку.
Денні Бойл та Річард Кертіс
Сюжет розповідає про музиканта Джека Маліка - невдаху індійського походження, що мріє стати рок-легендою. На його виступи ніхто не ходить, а єдина людина, що вірить в успіх Джека - закохана в нього менеджерка (Ліллі Колінз). У житті Маліка наступає момент, коли він вирішує кинути все та повернутись до звичайного життя. Саме тоді на Землі трапляється доволі колапс: на 12 секунд по всій планеті вимикається світло, через що Джек потрапляє в аварію. На наступний день герой, розмовляючи з друзями, розуміє, що в результаті колапсу легендарний гурт The Beatles зник з історії людства. Саме так, їх ніколи не існувало. Малік - єдиний на Землі, хто пам’ятає їх пісні. Йому нічого не залишається, як видати їх за свої та все ж таки стати рок-зіркою світового рівня.
Фільм ставить перед глядачем моральне питання. Мрії Джека стали реальністю, але ціною брехні. Режисер та сценарист добре змогли передати цей натиск, коли людина сама себе за це засуджує. Ніякі "промені" слави цього не компенсують.Окрім того, Джек протягом двох годин фільму намагається зрозуміти, що він відчуває до своєї менеджерки. А, коли сердце нарешті дає відповідь на це питання, то виникає ще одне: що важливіше - кохання чи життя поп-ідола.
Це досить мила повчальна стрічка, але далеко не рівня Денні Бойла та Річарда Кертіса. Майже всі їх фільми стають знаковими, але на “Вчора” така доля не чекає. Скоріше за все, ви його подивитесь, піднімете собі настрій та забудете вже на наступний день.
Та варто сказати, що навіть у такому не характерному для нього фільмі стиль Денні Бойла все ж відчувається. Монтаж, динаміка, операторська робота та тематичний саундтрек (не пісні Beatles) - все це без сумніву належить режисерові.
Було приємно побачити Еда Ширана на одній з головних ролей. До речі, Річард Кертіс його вже знімав у триквелі “Бріджет Джонс” в невеличкому камео. Тут це камео стало вже повноцінною роллю, але співак все ще грає самого себе і дуже від цього кайфує в кадрі.
Комедії трохи не вистачає головного героя. Патель наче непогано грає, але ти не бачиш в ньому сильного персонажа, самостійної особистості. Все за нього роблять інші, бо сам би він нічого не досягнув. Завжди в потрібну мить Джеку простягають руку допомоги.
“Вчора” наповнений гумором, який змушує сміятися в голос. Та є невеличка проблема: дубляж вбиває половину жартів. Це не провина студії дубляжу та перекладачів, але все одно подібне трохи псує враження від перегляду. Що стосується великої кількості культурних посилань, то вони не можуть не втішати таких гіків, як я. Є навіть алюзія на “Траінспоттінгу”! Вірю, що ви її теж помітите.