Наша минула стаття про мультфільми, які ми дивились у дитинстві вам страшенно сподобалась (якщо не читали, то можете надолужити втрачене тут). Тим паче, ми вам обіцяли написати другу частину ностальгійного списку. Ми в YABL звикли виконувати свої обіцянки, тому нумо пригадувати дитинство знову!
«Кітпес»
«Одного разу невідомо коли, на світі з’явився цей малий…» Якщо ви знаєте продовження цієї пісні, то вітаю вас, «Кітпес» був невід’ємною частиною вашого дитинства. Мультфільм насправді дуже дивний і викликав у нас багато питань біологічного характеру стосовно внутрішніх процесів головних героїв. Та все одно спостерігати за пригодами цієї дивної істоти та її не менш дивних друзів-сусідів було дуже весело та цікаво. Постійно КітПес сварились між собою, потрапляли у халепи, кіт мріяв відділитися від пса, але все закінчувалося добре.
«Губка Боб квадратні штани»
Зізнайтеся! Ну зізнайтеся, що Губку Боба ви інколи передивляєтесь і зараз! Є щось таке у цьому абсолютно упоротому шедеврі анімації, від чого неможливо відірватися. І навіть невідомо, як саме цей мульт впливає на мозок, але він страшенно смішний. Губка Боб, Патрік, Містер Крабс, Сенді, Сквідвард та інші – герої, які запам’яталися нам на все життя і яких неможливо не любити. Усі ми мріяли хоча б раз скуштувати неперевершений крабсбургер, а, може, й дізнатися його рецепт разом із Планктоном. Світ Губки, може, трохи і наркотичний, але такий цікавий і смішний, що навіть зараз радієш, коли вмикаєш рандомну серію.
«Простоквашино»
Чи їли ви бутерброди ковбасою донизу? Якщо так, то мабуть це вам підказав pробити кіт Матроскін, коли розмовляв із дядьком Федором на сходах. Чесно кажучи, я також мріяв після Простоквашино втекти з другом кудись за місто від батьків, знайти собі хатинку та влаштувати там new life.
«Простоквашино» - це історія про справжню дружбу та дорослішання. Там є мораль, цікаві герої з характерними особистостями та досить непоганий гумор. Можна й своїм дітям показати, якщо вони вже є.
«Аватар: легенда про Аанга»
А ось цей шедевр варто передивлятись навіть не через відчуття ностальгії, а просто тому, що він дуже круто написаний та зроблений. Історія хлопчика Аанга, який має оволодіти силою чотирьох стихій та зупинити довготривалу війну захоплювала тоді і захоплює зараз. Тут є цікаві герої, захоплюючі герої, чітко побудована драматургія головних героїв Аанга, принца Зуко, Катари та Сокко. Ми спостерігаємо, як вони змінюються з першої серії першого сезону до останньої серії третього сезону. Глядач дорослішав разом із ними та хотів потрапити у такі ж самі пригоди та подорожі. Потім правда прийшов режисер М. Найт Шьямалан, вирішив зробити з цієї історії повнометражний фільм та все нам зіпсував. Іноді мультсеріалам краще так і залишатися мультсеріалами.
"Черепашки Ніндзя"
Уявіть собі команду спецагентів, які навчаються мистецтву ніндзюцу (техніка шпіонажу та диверсій) у свого наставника. Нудно? А, якщо ці майбутні шпіони - черепахи, які ходять на своїх двох, а їх сенсей - щур? Звучить, наче якийсь абсурд, але у дитинстві "Черепашки Ніндзя" нами сприймалися нормально.
А, пам`ятаєте, як ми не могли розрізнити головних героїв? Мікеланджело, Леонардо, Рафаель і Донателло однакові зовні й тільки пов'язки різних кольорів на голові допомагали нам дізнатись who is who.
Хвороблива любов черепашок до піцци видається зараз продакт плейсментом для американського ринку, але що нам - українським дітям 90-х? Ми їли собі бабусині пиріжки і не знали горя, просто слідкували за пригодами черепах-мутантів.