Українське серіальне поприще переживає ренесанс. Нарешті на нашому ринку почали з‘являтися проекти, за які не те що не соромно – їх дійсно цікаво дивитись! «Перші ластівки», «Схованки», «Спіймати Кайдаша»... Тож коли вітчизняні телевиробники випускають прем'єру, це вже викликає не рефлекторне відторгнення, як було раніше, а інтерес. Ось і молодіжний YouTube-серіал «Fake», презентований «Новим каналом» на днях, – серйозна заявка на новий хіт.
Почнемо наш огляд з короткої згадки сюжету, він тут досить простий: є дві подруги – Ліза і Валя. Ліза мріє стати топовою блогершою, зіркою шоу-бізнесу, щоб до неї підходили на вулицях фотографуватись. Вона працює прибиральницею та ще на кількох не найкращих роботах, але в інсті намагається створювати образ «крутої чіки». Валя ж намагається створювати образ сильної і незалежної «тьолочкі», але насправді мріє знайти кохання свого життя. Ну далі все просто: дівчата зустрічають хлопців, змінюються і т.д.
Лілія Цвєлікова та Анна Остапенко
Простота сюжету не є в принципі вадою, якщо добре зроблено все інше. Врешті-решт, з примітивного сюжету завжди можна зробити шедевральний сценарій, наповнити його класною режисурою та сильними акторськими роботами. Чи можна таке сказати про серіал «Fake»? На превеликий жаль, ні. «Fake» залишає враження, ніби дорослі люди, які не дуже сильно розуміються на сучасних трендах, намагалися написати молодіжний серіал. Тож все, що звучить у діалогах, виглядає, м‘яко кажучи, штучно. Всі ці нікнейми «Ліза із шоубіза», уявлення про інста ком‘юніті й те, як спілкується молодь… Це одна велика карикатура, яка, втім, вийшла такою випадково, адже творці серйозно зібрали всі стереотипи про українську молодь.
Женя Мазур в одному з епізодів
Один з таких стереотипів – той факт, що кожен другий персонаж розмовляє суржиком. Так, я розумію, коли на компанію є один такий герой і робить він це доволі органічно (наприклад, як у «Перших ластівках»). Але ж тут так спілкуються всі! І на аргумент «зараз так роблять» відповім: пройдіться Києвом і послухайте. Це не завжди відповідає дійсності навіть для тих, хто приїхав з села.
Ще одна проблема «Fake» – досить вульгарний продакт плейсмент, який вплетено у сюжет ще незграбніше, ніж, скажімо, в серіалі «Школа». У самій прихованій рекламі немає нічого поганого, проте не всі кіновиробники зрозуміли, що працює вона тоді, коли її не помічають. Коли ж герої п’ють каву з чашок «Nescafe» і звучать репліки типу «Це що, Нескафе 3в1? Клас, вражає!», то нічого іншого, крім як позбутися іспанського сорому, глядачу не хочеться. (Таких плейсментів на 18-хвилинну серію тут близько чотирьох).
Макс Девізор та Анна Остапенко
Тепер про акторський склад. Він справді дуже і дуже непоганий! Макс Девізоров, який круто відіграв красунчика-поганця у «Перших ластівках», Лілія Цвєлікова – дуже талановита театральна акторка, за якою спостерігати одне задоволення, Анна Остапенко, що добре знає, як вести себе перед камерою. Проте через доволі слабку режисуру всі ці талановиті актори демонструють у «Fake» свої раніше напрацьовані штампи і звички, що сумно.
Єдиним жирним плюсом серіалу є операторська робота та монтаж. В цьому плані він справді виглядає сучасно та стильно. Відчувається, що візуальну складову хотіли зробити якомога крутішою і, треба зізнатися, таки вдалося. Картинка глянцева та приваблива, а монтаж динамічний. Це не рятує роботу в цілому, але як бонус – приємно.
Женя Лісничий та Анна Остапенко в серіалі
Багато хто скаже, що серіал знімали для YouTube, а тому не потрібно ставитись до нього занадто критично. І тут я не погоджуюся, адже інтернет-аудиторія куди більш прискіплива – покоління Netflix та інших стрімінгових сервісів, які звикли до високої якості сценаріїв у першу чергу, краще відчуває лажовість. І якщо «Ластівки» були кроком вперед на шляху до світового рівня, то «Fake» – крок назад. Отож, перший веб-серіал «Нового каналу» куди кращий за сумнозвісну «Школу», але гірший за інші продукти українського ТБ. Висновок: дивитися не рекомендую.
Фото: novy.tv