Карантин все ще триває, проте культурних подій стає все більше, тобто майже стільки ж, скільки й «у докарантинні часи». Змінилось те, що в приміщеннях ми маємо носити маски та дезінфікувати руки, бажано не обійматись (тільки якщо дуже хочеться), а розмови часто торкаються пережитого досвіду локдауну. З хороших новин: ми зібрали для вас цікаві виставкові проєкти вересня та радимо не засиджуватись вдома!
Матвій Вайсберг у Музеї Ханенків
до 27 вересня
Виставка Матвія Вайберга. Фото: Katya Teller
Матвій Вайсберг — київський живописець, ілюстратор, графік, автор понад 30 персональних виставок в Україні та за її межами. В експозиції представлено лише ті живописні та графічні роботи Матвія Вайсберга, які могли б увійти до його власного «уявного музею». Цей термін належить французькому культурологу Андре Мальро, який вважав, що кожна епоха і кожна людина складає власний пантеон найкращих витворів мистецтва. Матвій збирає персональний «уявний музей» не віртуально, а з пензлем у руці.
Особливий жанр своїх робіт, присвячених творчості старих майстрів, він офіційно визначає як «штудії», а неофіційно — «освідчення у коханні». Приблизно так, але кожен на свій манер, Рубенс і Мане вивчали Тіціана, а Пікассо і Бекон — Веласкеса. Кураторка: Олена Живкова.
Facebook-подія ТУТ.
Віктор Марущенко. АРХІВ
The Naked Room
9—23 вересня
Постер: 3Z Studio
Віктор Марущенко вже класик української фотографії, якщо так можна сказати. Його фотографічна практика розпочалась ще у 80-х. Теми, з якими активно працював Марущенко: Чорнобиль та незаконні шахти на Донбасі. Серія «Чорнобиль» була представлена на 49-й Венеційській бієнале у 2001 році, куди фотографа запросив легендарний куратор Харальд Зеєман. Друга, «Донбас—країна мрій», отримала міжнародний розголос на бієнале в Сан-Паулу у 2004 році. Майже одразу фотографа почали купувати у світові музеї та приватні колекції. Згодом Віктор Марущенко вирішив зосередитись на викладанні молодим фотографам та заснував власну школу.
Виставка «Архів» відкриває мало представлені твори Марущенка, на яких зображена Україна, якої ми фактично не пам’ятаємо.
Facebook-подія ТУТ.
«Школи як території миру дітям»
Національний музей Тарас Шевченка
9—30 вересня
Фото: Саша Маслов
Друга виставка Саші Маслова за останні декілька місяців, що не може нас не радувати, адже те, що Маслов чудовий фотограф, знають всі, хто знайомий з українською сучасною фотографією.
Фотовиставка присвячена історіям дітей, які живуть в умовах війни на Донбасі. Про війну на Донбасі часто говорять в контексті дітей, що мешкають на прифронтових територіях. Згадати хоча б документальні фільми «Школа №3», «Віддалений гавкіт собак» та «Земля блакитна, ніби апельсин». Подібні проєкти часто дуже щиро розповідають про війну. І будьмо відверті, коли діти розповідають, як відрізняти різні вибухи, або беруть у сховище чи підвал кошеня, це рідко залишає байдужим. А ще важко усвідомлювати, що діти, які вже не знають Україну без війни, пішли у перший клас.
Назва виставки, можливо, не найвдаліша, але одразу оприявнює проблематику — зруйновані школи на сході, постраждалі учні та вчителі, а також відрив у навчанні, що впливає на майбутнє дітей.
Facebook-подія ТУТ.
Афіша: M17 Contemporary Art Center
Центр сучасного мистецтва М17 вже цього четверга запрошує на відкриття виставки Віктора Сидоренко, українського митця і засновника Інституту проблем сучасного мистецтва. Експозиція представить відразу два проєкта художника. Перший — робота «Пляж і берег», написана в період 2004-2017 років. Другий — нові роботи до серії під назвою Un-Timely, також присвячені темі пляжного відпочинку.
«Пляж — об’ємна метафора, яка може бути інтерпретована у безліч способів. Самий собою пляж є особливим культурним явищем і, мабуть, найпростіше зчитується як метафора колективності. Але колективності якої доби? Потріскана фарба на полотнах митця натякає на давнину, «сивішу» за ХХ сторіччя. Дитяча пам’ять старшого глядача підкаже шукати цей пляж у найближчий минулій епосі. Але прибери кракелюрний шар і хіба ці «пляжні ритуали» не відображають сучасності?», — розповідають організатори про виставку.
Facebook-подія ТУТ.
«Інтроспекція»
Voloshyn Gallery
9.09—04.10
Групова виставка під кураторством Ксенії Малих представляє художні роботи, які працюють для митців та мисткинь як терапія. Кураторка наголошує, що терапія не є самоціллю для художників, проте рани і травми будуть помітними для тих, хто їх розділяє. Особисті травми переростають в проблеми та тригери, які турбують спільноту: насильство, страх, тілесність. Своїми переживаннями поділяться Дана Кавеліна, Катерина Лисовенко, Ал Хаш, Ілля Чернишевський.
Facebook-подія ТУТ.
«NHT»
Мала Галерея Мистецького арсеналу
Афіша: Мистецький арсенал
Виставка NHT — репрезентація довготривалого дослідницького проєкту міждисциплінарного об’єднання ruїns collective, ініційованого художницею Тетою Цибульник та художником Еліасом Парвулеско. Проєкт базується на спостереженні та заглибленні в навколишнє і деконструкції сталих поглядів на нього. Художники звертаються до експедиції як способу занурення та проживання місця/явища спостереження. Результатом заглиблення та пошуку став корпус робіт, що сформував відео-трилогію Non human trilogy. Продовжуючи лінію власних пошуків, митці досліджують навколишнє середовище за допомогою звуку — як способу фіксування екосистеми певного місця.
Це онлайн-подія, що проходить на сторінці галереї.
Анастасія Подерв’янська. Античний бестіарій
Dymchuk Gallery
до 4 жовтня
Анастасія Подерв’янська, "Мінотавр"
«Античний бестіарій» — це серія текстильних полотен за мотивами античних міфів. Роботи виконані у техніці ручної вишивки та колажу. Художниця звернулася до чудовиськ та фантастичних істот, які населяють давньогрецьку міфологію. Вона фокусується на персонажах, яким притаманне поєднання людського та тваринного начала, а також на еротизмі як незмінній складовій античного світогляду.
Цікаво, що останнім часом художники та художниці все частіше звертаються до античних тем та образів. Можливо, тому, що античність підтримувала розкутість та свободу творчості, гедонізм і можливість бути собою. Зараз ці теми теж актуальні для українських митців: ми шукаємо шлях повернення до стану гармонії та свободи.
Facebook-подія ТУТ.
Виставка українського поп-арту
Portal 11
до 20 жовтня
Афіша: Portal 11
Поп-арт асоціюється з американськими художниками, особливо Енді Ворголом, які використовували у своїй творчості буденні предмети та працювали з тиражованими образами, чим ще більше їх тиражували. Організатори виставки (хто куратор виставки, на жаль, не зазначено) стверджують, що поп-арт в Україні не отримав належного визнання і акцентують на тому, що взагалі-то поп-арт дуже добре продається. «Ми хочемо познайомити вас із 13-ма талановитими молодими митцями, що працюють у різних техніках та створюють власні творчі рефлексії щодо явищ масової культури в українському контексті», — пишуть в анонсі виставки. Але чи все, що про масову культуру, можна назвати поп-артом? З іншого боку, здається, що рефлексії на мистецтвознавчі теми не надто хвилюють Portal 11, які також ідентифікують себе як «художній салон».
Учасники проєкту: Макс Афанасьєв, Ірина Ворона, Нікіта Зігура, Маріко Гельман, Євген Заборовський, Дарина Микитюк, Костянтин Мілітинський, Євген Примаченко, Ольга Турецька, Віолетта Терлига, Катерина Шадріна, Сергій Якименко, Alis la Luna.
Facebook-подія ТУТ.
Андрій Сагайдаковський. Декорації. Ласкаво просимо
Мистецький арсенал
18 вересня—24 січня 2021
Андрій Сагайдаковський, "Happy life"
«Андрій Сагайдаковський. Декорації. Ласкаво просимо!» — виставковий проєкт Мистецького арсеналу, що продовжує лінію репрезентації визначних імен у новітній історії українського мистецтва, до якої належать персональні виставки Олега Голосія, Кирила Проценка, Олександра Гнилицького. При цьому Сагайдаковський — єдиний нині живий художник зі списку митців, тож йому вдалось не просто долучитись до виставки, але й перетворити простір у тотальну інсталяцію. Це дозволяє якнайповніше зануритися у творчість автора, побачити його метод в дії.
Основною темою виставки є спорт. Митець із насолодою грає у власну гру, вигадуючи містифіковані змагання-забави. Він придумує правила, проектує декорації для своїх вправ і дисциплін, створюючи таким чином власний спорт-простір.
Facebook-подія ТУТ.
«Крапка, лінія, можливості»
Pinchuk Art Centre
11 вересня—3 січня 2021
Афіша: Pinchuk Art Centre
Починаючи з 2016 року PinchukArtCentre запрошує художників з інвалідністю та особливостями психофізичного розвитку (аутизм, синдром Дауна, розумова відсталість) взяти участь у «Майстерні можливостей». Так, у співпраці з Катериною Бучацькою, Микитою Каданом, Давидом Чичканом та Анною Щербиною розпочалася творча подорож довжиною в чотири роки.
«Крапка, лінія, можливості» ділиться історіями цих людей. Деякі з них ще кілька років тому не могли навіть доторкнутися до чистого аркушу паперу. Згодом на аркуші з’явилася крапка. А з крапки виросли лінії, кольори, форма і образи. Це все зростало разом з ними, їхньою впевненістю та вірою в те, що вони можуть зробити.
На виставці будуть представлені 22 роботи художників, що пройшли шлях від фантазії до реальності. Кураторки виставки: Ольга Шишлова та Катерина Бучацька.
Facebook-подія ТУТ.